Festiwal parafialny u Świętego Ferdynanda

Co roku w naszej amerykańskiej parafii ( nie tylko zresztą w naszej, inne kościoły w okolicy też urządzają takie imprezy, a kalendarium jest publikowane w lokalnej prasie na początku lata) odbywa się trzydniowy festiwal.
Wybraliśmy się zobaczyć co i jak już wczoraj, ale po pierwsze-zapomniałam aparatu, po drugie-tłum był nieziemski, a po trzecie, po dwóch dniach deszczu wszystko tonęło w błocie. Szybko więc zrezygnowaliśmy i wróciliśmy do domu. Dzisiaj po Mszy Św. postanowiliśmy zajrzeć jeszcze raz.

Zjedliśmy chipsy z serem, po wielkim kawale pysznej pizzy (nie ma jej na zdjęciu, bo byłam za bardzo zajęta jedzeniem, hihi), napiliśmy się lemoniady i poszliśmy szukać szczęścia na pchlim targu, po drodze mijając budki lokalnych miłośników rękodzieła.

Na pchlim targu można było znaleźć wszystko: widzieliśmy szczęśliwca płacącego za gitarę basową, kto inny dźwigał, uszczęśliwiony, prasę do wyciskania jabłek na "apple cider", ktoś upolował...unicykl! Niejedna dziewczynka z radością na twarzy tuliła do siebie opakowany w folię pałac dla lalek barbie, niejeden chłopiec z dumą niósł "nowy" pistolet Nerf ( do strzelania strzałkami z gąbki).


Towar, zbierany przez parafian już od kilku miesięcy, rozlokowano w kilku gigantycznych namiotach i na trawniku.

W kilku budkach sprzedawano losy i kręcono kołem fortuny a podekscytowana i uszczęśliwiona gawiedź zdobywała przeróżne nagrody, pieniężne oraz rzeczowe, jak na przykład te oto jednorożce:

W namiotach tłum wędrował od stoiska do stoiska.
Można było zaopatrzyć się w godziwą lekturę, dla dzieci jak i dla dorosłych.

Unicykl wprawdzie był tylko jeden, i już poszedł, ale innego sprzętu sportowego nie brakło.

Przedmioty mniej lub bardziej użytkowe na każdą okazję: Walentynki, Dzień Św. Patryka, Wielkanoc, Halloween, Święto Dziękczynienia i Boże Narodzenie .

A tu dział pojemników plastikowych, koszyczków z wikliny oraz blaszanych puszek. Kupiłam nawet dwa koszyczki, ale puszki, choć takie ładne, okropnie pordzewiały w wilgotnym powietrzu.

Tutaj- kraina sztucznych kwiatów:

Dobrze,że jestem już duża, bo płakałabym, gdybym nie mogła dostać tych laleczek. I byłoby mi strasznie żal tego biednego robocika...

Niektóre rzeczy są proste i konkretne. Inne-nie wiadomo do czego służą. Jeszcze inne-niestety, do niczego!!

Nic się jednak nie zmarnuje. Gdy festiwal sie skończy przyjadą organizacje dobroczynne i zabiorą dużo rzeczy. Potem, w nocy, przyjadą ludzie, którzy przejrzą i zabiorą sobie resztę. A potem przez kolejne trzy dni wolontariusze od Św Ferdynanda złożą namioty i posprzątają teren.
My mamy nasze dwa koszyczki, dwie porządne drewniane skrzynki, z których "coś" się zrobi, ultradżwiękowy nawilżacz powietrza, trzy talerzyki śniadaniowe (szoda,że nie było sześciu takich! ), dwa filmy dla dzieci oraz kilka książek.
Na dworze już ciemno, czas do domku.

A w domu, pisząc to wszystko, wylałam pół kieliszka białego wina na klawiaturę biednego starego laptopa od Babci  : (
Pojawił się Niebieski Ekran Śmierci----i klops! Po laptopie! Wprawdzie to tylko rzecz, ale jakoś szkoda.